Nefrolepis wysoki
łac. łac. Nephrolepis exaltata
Liście długie, łukowato wygięte, żywo zielone, wyrastają z krótkiego kłącza. Listki lancetowate, u nasady asymetryczne, gęsto ułożone, stykające się ze sobą. U odmian listki mogą być pierzaste i powcinane. U starszych okazów pojawiają się liczne rozłogi.
Synonim: Paprotka
Wymagania
Stanowiska jasne ze światłem rozproszonym, należy unikać bezpośredniego nasłonecznienia. W warunkach zbyt dużej intensywności światła liście jaśnieją i żółkną. Optymalna temperatura uprawy wynosi 16 - 18°C.
Pielęgnacja
Podlewać regularnie nie dopuszczając do przesuszenia, podłoże powinno być stale wilgotne, jednak nie mokre. Nawozić nie częściej niż co 10 - 15 dni roztworem nawozu dla roślin zielonych. Gdy powietrze jest suche końcówki listków zasychają, latem i zimą wskazane jest zraszanie roślin.
Szkodniki i choroby
Jest podatny na mszyce, wciornastki i tarczniki.
Przy zmianie miejsca uprawy i gdy powietrze jest zbyt suche może nadmiernie gubić liście. Aby rośliny w okresie jesienno-zimowym okazale się prezentowały, należy im w tym czasie zapewnić większy dostęp światła.
