Sansewieria gwinejska
łac. Sansevieria trifasciata
Z krótkiego, cienkiego podziemnego kłącza, wyrastają mięsiste, grube, bezogonkowe, szablaste liście, z ciemnozielonymi nieregularnymi poprzecznymi paskami. Liście osiągają długość 20 - 150 cm i szerokość 3 - 7 cm, są sztywne, wzniesione w górę i lekko, rynienkowato wygięte. Starsze okazy wydają wiosną pachnące, zielonkawobiałe, groniaste lub wiechowate kwiatostany, które wyrastają na cienkich szypułach do 2/3 wysokości rośliny.
Synonim: Wężownica gwinejska
Wymagania
Stanowiska jasne do półcienistych, toleruje również miejsca o słabym natężeniu oświetlenia. Optymalna temperatura uprawy wynosi 18 - 25°C, gdy spada ona poniżej 12°C, roślina ta może zamierać. Podłoże powinno być gruboziarniste, żyzne i przepuszczalne, o pH 6,5 - 7,5, wskazany jest dodatek piasku lub drobnego żwiru oraz drenaż na dnie doniczki.
Pielęgnacja
Rośliny wymagają umiarkowanego podlewania. W okresie intensywnego wzrostu podłoże powinno być lekko wilgotne. Wężownica toleruje krótkotrwałe okresy suszy. Nadmierna wilgotność powoduje gnicie kłączy i doprowadza do zamierania rośliny. W okresie intensywnego wzrostu wskazane jest zasilanie wężownicy co 2 - 3 tygodnie roztworem nawozu dla roślin o ozdobnych liściach. Liście przecierać wilgotną szmatką.
Szkodniki i choroby
Roślina bardzo odporna na szkodniki i choroby, ale mogą pojawiać się tarczniki i zgnilizna korzeniowa.
Pod względem pochłaniania lotnych związków organicznych najcenniejsza jest odmiana ‘Laurentii’ o żółto obrzeżonych liściach. Przy zbyt silnym nasłonecznieniu liście stają się blade i mogą pojawiać się na nich brązowe plamy.
